به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آئین بزرگداشت و اعطای عضویت افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی به پروفسور شارل آنری دو فوشه‌کور Charles-Henri de Fouchécour، به همت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در یونسکو و رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه برگزار شد.

در این مراسم با حضور جمعی از برجسته‌ترین اساتید، دانشگاهیان، ایران‌شناسان و مقامات و سفرای کشورهای فارسی زبان در یونسکو، به موجب رأی چهارصد و پنجاه و چهارمین جلسه شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی، حکم عضویت افتخاری پروفسور دو فوشه‌کور در فرهنگستان زبان و ادب فارسی با امضای غلامعلی حدادعادل به وی اعطا شد.

در این برنامه علاوه بر حضور چهره‌های شاخصی همچون ژان دورینگ، فرانسیس ریشار، ژیل لانو، لیلی انور، کلر کپلر، محمدرضا فیض، اساتید دانشگاه‌های فرانسه؛ از جمله شاگردان سابق پروفسور دو فوشه‌کور طی سخنرانی‌های جداگانه ای از مقام علمی وی تجلیل شد.

احمد جلالی، سفیر ایران در یونسکو به عنوان نخستین سخنران اظهار داشت: تلاش استاد دو فوشه‌کور در ترجمه حافظ بی‌نهایت ارزشمند و مهمتر از آن شهامت ایشان در ترجمه مقالات شمس است که شبیه به معجزه است، زیرا خواندن این کتاب حتی در فارسی دشوار است.

لیلی انور از چهره‌های ایران‌شناسی در فرانسه با ابراز خرسندی از حضور در این جلسه به نخستین مواجهه خود با زبان و ادب فارسی و نقش مهم پروفسور دوفوشه کور در ایجاد دلبستگی او به این رشته تحصیلی پرداخت.

خانم او فوی بوا Eve Feuillebois، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پاریس هم گفت: دو فوشه‌کور عشقی بی‌بدیل را در نهاد شاگردان خود نسبت به ادبیات و فرهنگ و تمدن فارسی به وجود آورد.

پروفسور دو فوشه‌کور به مفهوم سخن در ادبیات فارسی اشاره کرد و با ذکر نام تنی چند از اساتید فرهنگ و ادب فارسی، همچون نصرالله پورجوادی، محمدتقی دانش‌پژوه، محمدعلی موحد، ایرج افشار، صمد موحد و ژیلبر لازار یاد آنها را گرامی داشت.

پایان‌بخش برنامه، خواندن ابیاتی از غزلیات حافظ و دیوان شمس همراه با نوای زیبای موسیقی سنتی ایرانی بود.

نگاهی به زندگی‌نامه پروفسور شارل آنری دو فوشه‌کور

شارل آنری دو فوشه‌کور در سال ۱۹۲۵. م در مراکش به دنیا آمد و هفده سال اول عمرش را در آن کشور گذراند. پدرش مهندس راه آهن و مدیر قطار در مراکش بود. زندگی در آنجا این فرصت را برای وی فراهم آورد تا اندکی با تمدن اسلامی؛ به ویژه طرز فکر مردم مراکش آشنا شود. او در الجزایر، تونس و شهر لئون در فرانسه به فراگیری علوم دینی و زبان عربی پرداخت.

روزی یکی از اساتید زبان عربی او در تونس به او پیشنهاد کرد اگر به تمدن اسلامی قرون وسطی علاقه دارد، باید با زبان و ادبیات ایران آشنا شود؛ زیرا ایرانیان در تأسیس این تمدن نقش اصلی ایفا کرده‌اند. بنابراین او به فراگیری زبان و ادبیات فارسی روی آورد و از سال ١٣٤٣ هجری تحصیلات رسمی خود را در لانگزو و در سوربن پاریس شروع کرد و تا دوره دکتری پیش رفت. دو فوشه‌کور شاگرد هانری کُربَن و ژیلبر لازار است که به بالاترین درجات علمی و دانشگاهی در مطالعات ایران دست یافته‌اند. او رساله دکتری دوره سوم دانشگاهی را درباره «توصیف طبیعت در شعر فارسی قرن پنجم هجری» و رساله دکتری دولتی خود را در زمینه «اخلاقیات در ادبیات فارسی تا پایان قرن هفتم هجری» نوشته است.

وی متخصص زبان و ادبیات فارسی و استاد ممتاز و بازنشسته دانشگاه پاریس ٣ سوربن جدید است و مدت‌ها نیز استاد زبان و ادبیات فارسی در انستیتو زبان‌های شرقی پاریس (اینالکو) بوده است. دو فوشه‌کور از سال ١٩٧٥ تا ١٩٧٩.م رئیس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران بود و در سال ١٩٧٨ مجله سالانه کتابشناسی ( Abstracta Iranica چکیده‌های ایرانی) را بنا نهاد. ترجمه کامل دیوان حافظ به زبان فرانسه در مدت ١٦ سال و ترجمه مقالات شمس تبریزی به مدت ٦ سال از دیگر آثار استاد دو فوشه‌کور است.